Cumartesi, Nisan 04, 2009

Varlıgımı(zı)n Yanılgısı


yokum ben canım..
senin yanında degilim ki canım
nasıl olurum bu halde...
bakıyorum pencereden
araladıgım
araladgım hayatın kenarından
seviyor musun bu halimi görmeyi
bilmiyorum canım
..
gecenin bu saatinde anca yansımalarımız olur camlarda
göremezsin beni
yanıltırım seni
yanıltırım yansımalarda kendimi bile
gecenin saatinde hangi saati olursa olsun yanlızlıklar batıyor tenime
anlar mısın bunları bensiz veya ben alatırken bunları sana sensiz
ne zor aslında
yanlızlıgımız
iki kişilik yanlızlıgımız
benim yanlızlıgım
senin yanlızlıgın
yanlısımız oluverdi yanlızlıgımız..

kefeye koyup tartar mıydın
ayrılan bedenlerimize düsen yanlzlık payını
kantarlar bile cekemezdi benim tasıdıgım yanlızlık yükünü bedenimden tutup
oldu ama bir kere düstük ikimizde
yanlızlık cemberine..
merkezi farklı cemberlerde
..

cok yorgunum canım kafam karısık birazda
sokaklarda düsünmek yürümek care mi dersin
olmuyor canım
uzaktayım kendime bile
sesizligim bile kesiyor yolumu artık
dönüyorum kendime
kendime bakıyorum ardımsıra

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder