Cuma, Haziran 11, 2010

acceptance not in the brains(!)

onu o kadar çok seviyorum ki.beynim çok özgür.
bu yüzden beynimi çok seviyorum çünkü hiç birşey bu kadar takıntısız gitmiyor bağımsız. kendi içinde bağımlı hayatında insanın.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder