Çarşamba, Eylül 29, 2010

Şukelam.

Zihnim bir açık ki, etrafımdaki herşeyi kapsamak isteği var içimde. Nedir ki bu şimdi? Gece gece karnım acıktı bi gözüm buzdolabında fazla gezinmedi gittim bakındım. çiklota- gülerler ya hep bu çikolataya çiklota deyişime. Bana da garip gelen o çikolata demeler. Evin yeni şekli evi de geniş gösterdi hani. sevdim sevdim.

yeni alışkanlıklar edinmeyi seviyorum. Eğlence olsun. olsun. Dün 1,5 seneyi 1,5 saate sıgdırmadık mı mesela.. Mesela insanlar  5-6 saat eglenmek icin toplandıklarında 2 saatini muhtemel boktan muhabbetlere harcayıp bir diger kalan kısmında da kösledikleri, son yarım saat kala gülmeleri gibi de değil bu. Tam 1,5 saati dolu dolu kahkahalara boğmak ve kendini bulmak. Kendini bulma çabasına girmeden, nerdeyim ben zırvalıkları bile kafaya girmeden, yok burası olsun veya şurası olsun yer zaman karmaşası da yok. Her şeyi oluşturan sanki oturdugumuz sandalyeden yürürken adım attıgımız yoldaki taşlara varana kadar sanki ben geldim o geldi biz vardık diye oradalardı, insanlarda öyle. bu ne megolamanlık zırvası da degil bu.

Bu nedir? şukela. ah şu kelam.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder