Salı, Şubat 01, 2011

İstanbul kustu. Ve ben bakakaldım.
Nelere bakakaldım.
1- 2 yıl hasretini çektiğim konserin hafızamdaki an an karelerine.
2- Trafiğine.
3- Tekrardan adım attığım, üzerinden geçtiğim cadde/ sokaklarına.
4- Anılarıma ve yansımalarına.
5- Hayatın tükürmesine.
6- Çukur meyhane önünde düştüğüm çukura.
7- Telefon listesinden geçmişin ses vermesine.
8- Mutluluk ve hüzne.
9- Film karesi tadındaki tesadüflere.
BAKAKALDIM.


Ne mi yaptım? 
- Bol bol içtim. Ve hoşçakal İstanbul dedim sevgilimin elinden tutarken.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder