Cumartesi, Temmuz 11, 2009

şehir soytarılarına bakakaldım birara..

Her taraftaydılar,adımlarımı sıklaştırdıkça içlerine girmiyordum ama garip olan bir tarafta buydu. Evet , bugun bu şehirde şehir soytarıları iş başındaydı! hergün bir şehirdelermiş duyduguma göre tabi bi söylentiden öteyede gecmedigi konusunda tam bi fikrim yok benimde ama bugun buradaydılar.

Biz alkışlamadık onları, bu düzenbazlığın alkışlanacak bir yanı olamazdı! bir de şaklabanlıkları... üstelik insanlara öfke kusturan şaklabanlıkları sahnedeydi bugun burada da...

Geçiciydi elbet ,attıkları kahkahalar ne kadar kulakları sagır edercesine cok cıksada geciciydi elbet varlıkları. durakalmısım bir an tüm bunlara seyirci kalmaktan öte bakakalmısım... hayretler icinde,insanları nasılda salak yerine koymaya çalıştıklarına...

Hayretler, kahkahalar, alkışlar,ellerine agızlarına götürerek yapılanlara şaşkınlıkla bakakalan bir yıgın insan...
şehrin soytarılarıydı bunlar ,çıkan tüm karmaşanın sebebi olanlar;tarihin sayfalarından kopup gelmişlerdi, şaklabanlıkları zarardan öte degildi. Kör etmeye gelmişlerdi burayı da!

Birara bakakaldım ama, sonrasında uyandım kabusmuş dedim neyse ki ...
Adımları tekrardan sıklaştırdım tekrardan yürümeye koyuldum,yolum uzundu bir dut agacının altından gecerken kopardıgım karadutun elime bulaştırdığı kırmızılıgına daldım...

O ne kırmızılıktı ama.. Avucumun icine yer edip hikayemi başlattıran.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder