Bir insanın varlıgı sana ne verebilir ki?

bu gece nasıl gecicek bilmiyorum.iyi hissetmiyorum kendimi.

insanların varlıkları beni rahatsız etmeye basladı.

ruhuma batıyorlar resmen.

bir insan,

bir varlık...

ne verebiliyor benim hayatıma?

güven ,sevgi, nefret,öfke,huzur,huzursuzluk...

bedenime acı verebiliyor varlıklar.

bedenimden oluk oluk akıyor öfkem,

elime gecen ne varsa yerlebir edebiliyorum.

gozum donuyor resmen kendimi tanıyamıyorum

sonra oturup birde bu halime üzülüyorum...

ne talihsizlik.

üzülme gökçe,bak gökyüzü...

kafamı gokyüzüne kaldırıyorum bi umut.

ama hala cok üzgünüm.

bir varlık demiştik degil mi?

evet bir varlık bunları yapabilen,

bu duruma düsebilecek olanda bu duruma düsüren de ...

içerden annem sesleniyor gene;

-Gökçe hadi yat anneciğim...

içim acıyor hala .

neden?

kendi gücümden korkar oldum artık.

sonrasında kendime bakmak yorucu artık...

gozlerimden taşırıyorum bir kısmını yorgunlugumun.

olmuyor! beceremiyorum.

ve

bir varlık ne vermeli biliyor musun bana?

-insanlıgını.

insanlıgını katabilmeli insanlıgıma,işte hayatımdaki tek işlevi bu olsun bir varlıgın gerisinden de öte dursun.