Yarım kalan şarkıların melodilerinde tamamlamaya calıştı kızla adam birbirlerini.hikayeleride şarkılar gibiydi bir türlü sonuca ulaşmıyordu bunun yılgınlıgı vardı kızın yüzünde.Çabalamak istiyordu son kez bir şiirden kalan replik kulagında cınlayıp duruyordu ve bunu adama fısıldamak istiyordu.Öyle ki adam ondan gidecekse bunu gercekten de adama söylemeliyim düsüncesiyle gecirmişti geceyi.''Seni seviyorum n'olur gitme! '' demişti ya bir replikti kızın beyninde dönüp duran..Heran adamın kolundan cekip bunu fısıldamak istegini dindirememişti içinde.Çevresindekilerinin dediklerini kulakardı etti, o gece konustu adamla.Çaresiz degildi aksine güclüydü bi o kadar da mutlu..''İyi ki de dinlemişim kendimi'' dedi kız sözcükler akıp gitti dudaklarının arasından hicbirini tutmadı cıkarmak üzereyken.Mutluydu yüreginden kıymıkları tek tek cıkarırken ; bi o kadarda dikkatliydi kıymıklardan adamının zarar görmemesini diliyordu..O gece kızın hüznünü parlemente akıttıgı bir mutluluktu..
Bu kızın cephesinden hikayenin görünen kısmıydı ; adamınki kimbilir belkide bambaşkaydı ...
Ne mi oldu?
Yaşanılacaktı ; artık bir hikaye yazılması lazımsa ve öyle ki bi hikaye yazılacaksa da bitmiş bir şeyin üstüne yazılacaktı süreğen olanın üstüne degil.
Zamana bırakmadı ''An''a bıraktı yaşayacaklarını ; O yüzden kız hikayesini bitirmedi..
14 Mart 2008 Cuma
:))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder